Kind 19 Sep 2020

Slow parenting: de opvoedstijl voor ouders met haast

Slow parenting is de nieuwste opvoedstroming. Rustig aan doen, terug naar de basic en vooral genieten van elkaar. Klinkt geweldig, toch? Elke week is er wel weer een nieuwe opvoedtrend, en dat zorgt voor een enorme druk bij ouders. Maar wees niet bang. Bij deze trend gaat het gaat namelijk om, zoals de naam al doet vermoeden, rustig aan doen.

Dit artikel is onderdeel van de serie opvoedmethodes. Lees ook:

In dit artikel:

Waarom komt slow parenting vandaan?

Slow parenting is geboren uit het idee dat de overvolle en drukke maatschappij niet gezond is. Het is een zijstroming van de algehele slow movement. Deze ouderschaptrend werd aangewakkerd door Carl Honoré’s boek uit 2009: Under Pressure: Rescuing Our Children from the Culture of Hyper-Parenting.

Het boek en de opvoedingsstijl die het predikt, gaat voor minder planning, minder focus op ‘mijlpalen’ en meer focus op speel- en ontspanningstijd voor jou en je gezin. Terug naar de basis, zonder druk. Hoe geweldig klinkt dat?

Slow parenting in de praktijk

We moeten al zoveel, en ook van onze kinderen wordt veel verwacht. De maatschappij is de afgelopen decennia in hoog tempo veranderd, en dat zorgt voor druk en stress.

Bij deze opvoedmethode is het de bedoeling om je kind zoveel mogelijk te volgen, zonder de tijd voor je kind vooraf op te vullen en vast te leggen. Het gaat niet om je kind bezig te houden en activiteiten te organiseren. Je volgt gewoon je kind en zijn of haar interesses en ontwikkelingen.

Ook plan je bewust tijd in voor niets, zodat jullie samen kunnen onthaasten. Vergeet de verjaardagsfeestjes, muzieklessen en playdates dus. En vergeet ook die vervelende verplichtingen waarbij je eigenlijk niet echt geniet van de tijd die je samen doorbrengt, zoals verplichte leuke activiteiten.

Neem een pauze van alles, en geniet van je kind en focus op de kwaliteit van de tijd die je samen doorbrengt.

De 3 belangrijkste pijlers:

Slow parenting richt zich op een aantal onderdelen die komen kijken bij het opvoeden. Het is dus niet een complete opvoedmethode met bijbehorende richtlijnen, zoals je bijvoorbeeld ziet bij attachment parenting.

Dit zijn de belangrijkste pijlers:

  • Spelen: Spelen is een belangrijk onderdeel van het opgroeien. Slow parenting meent dat speelgoed, technologie en een vast onderwijsprogramma overbodig is. Slow parenting is voorstander van het spontane spel voor kinderen: Op eigen initiatief een spel starten, leiden en eindigen, waarmee je de creativiteit de vrije loop laat.
  • Schermtijd: Deze methode is tegen televisie kijken. Het is een passieve activiteit, en je kunt tijdens het televisie kijken eigenlijk niet verder nadenken of andere dingen doen. Het neem veel tijd in beslag en veel programma’s zijn niet geschikt voor kinderen.
  • Risico’s nemen: Veel ouderfilosofieën worden bekritiseerd vanwege het overbezorgde aspect. Slow parenting vindt dat een kind risico’s moet nemen en waakt voor overbezorgdheid. De snelle en extreem consumerende levensstijl, en de angst voor fysiek letsel zorgt daarnaast voor emotionele en sociale schade bij kinderen. In de wijde wereld moet je kind ook risicovolle situaties aankunnen. Bereid je kind daarom voor op risico’s.

Voor wie is deze methode geschikt?

Het idee achter deze stroming is perfect voor overwerkte en drukke ouders en kinderen. Ouders die voelen dat ze altijd maar mee moeten doen met alle activiteiten, achter de feiten aanrennen, en ondertussen nooit écht genieten van het gezin.

En hoewel je misschien niet alle ideeën achter slow parenting zal toepassen, is het nemen van een adempauze altijd een goed idee.