Bevallen als een feminist? Hoe dan? Milli Hill vertelt je er alles over in het boek ‘Mijn lichaam. Mijn baby. Mijn keuzes. Bevallen als een feminist’. Een pakkende titel, maar wat zit er precies achter? We lazen het boek. Dit is onze recensie van Mijn lichaam. Mijn baby. Mijn keuzes.
In dit artikel:
De Engelse schrijver Milli Hill is bekend van Positief over Bevallen. Ook daarin bepleitte ze de vrouwenrechten tijdens het bevallen. Want dat het nogal eens mis gaat, laat de schrijver duidelijk zien in Mijn lichaam. Mijn baby. Mijn keuzes. Bevallen als een feminist.
Kort gezegd heeft de vrouw de regie vaak niet in handen bij de bevalling. De moeder draagt haar lot, stem en lichaam over aan de arts, verloskundige of wie dan ook. Het voelt logisch om te doen wat je wordt gezegd, want de experts weten wel wat goed voor je is, toch?
Maar de bevalling gaat niet over de baby alleen. Het gaat ook over de geboorte van een moeder, zonder trauma, mét mensenrechten. In Mijn lichaam. Mijn baby. Mijn keuzes. Bevallen als een feminist. bespreekt Milli grofweg de volgende onderwerpen:
In hoofdstuk 1 ‘Mag ik?’: de ongelijke machtsbalans in de bevalkamer, beschrijft Milli hoe scheef de verhouding tussen vrouw/dokter is. Vrouwen moeten gehoorzaam zijn aan de witte jasjes, en geven hun rechten half-gedwongen weg.
Milli geeft een lijst voorbeelden die puur alleen het woordgebruik over een bevalling laten zien. We geven 2 voorbeelden:
| Gebruikte taal van de arts | Waarom het verkeerd is | Alternatieven |
| Ik heb alleen maar even je toestemming nodig | Besluiten zouden door de vrouw moeten worden genomen nadat ze volledige informatie heeft gekregen en er moet worden gezorgd dat zij zich ervan bewust is dat ze kan weinigen of toestemmen | Dit zijn je keuzes De voordelen en risico’s zijn… wil je meer informatie voordat je besluit wat je wilt doen? |
| Mag ik? Ze lieten me niet | Vrouwen hebben het morele en juridische recht om besluiten te nemen over hun bevalling. Ze kunnen niet worden gedwongen tot bepaalde keuzes, noch zouden hun bepaalde mogelijkheden moeten worden onthouden. Als iemand iets ‘toestaat’ is het de vouw. | Ik mag |
In hoofdstuk 2 Bevallen: het door feministme vergeten land, beschrijft Milli dat we in de vierde feministische golf zitten, maar het op de een of andere manier al tientallen jaren mis gaat met het feminisme in geboorteland. Met andere woorden, er is weinig aandacht en verbetering: Onnodig inknippen, een wantrouwen tegenover het vrouwelijk lichaam (die gemaakt is om te bevallen!) en meer.
Hoe maak je je bevalling feministisch? Milli Hill beschrijft het uitgebreid. Dit zijn de stappen die ze in het boek uitgebreid bespreekt:
Hoofdstuk 3 van Mijn lichaam. Mijn baby. Mijn keuzes. Bevallen als een feminist., is een interessant hoofdstuk voor de geschiedenisliefhebbers. Het is een trend: door de jaren heen krijgen vrouwen steeds vaker interventies. Kunstmatige inleiding, continue monitoring, en zelfs kunstverlossingen komen steeds vaker voor. Normaal bevallen is op de een of andere manier abnormaal geworden.
Milli vertelt over de geschiedenis. Van hoe het lichaam van de vrouw slechts als ‘gastvrouw’ diende voor de baby en ze er dus niets over mochten zeggen. Over hoe chirurgijns steeds sneller de baby uit het lichaam van de moeder wilde trekken. Om haar minder te laten lijden, de moeder te beschermen, of gewoon omdat ze dat als een overwinning zagen. Beetje bij beetje werd vrouwen de regie en macht ontnomen.
Door de tijd heen kwamen artsen er ook achter dat er geld mee te verdienen was. Ze vertelt over de documentaire The Business of Being Born, die laat zien dat het bedrijfsleven de drijvende kracht is achter het gebrek aan bevallingsopties.
Milli schrijft over misselijkmakende grapjes over ‘een extra steekje voor manlief’ na het inknippen, en over obstetrisch geweld.
In hoofdstuk 4 bespreekt Millie hoe je wordt neergezet als je een zogenoemde losgeslagen vrouw bent. Vrouwen die ervoor kiezen vrij te zijn en hun eigen keuzes te maken, worden nog te vaak gezien als losgeslagen vrouwen. Als anders, als rebels.
Milli zegt: “Onze vrijheid kan misschien het best worden afgemeten aan de manier waarop anderen reageren als we het proberen uit te oefenen. Westerse vrouwen worden bij herhaling verteld dat ze ‘keuzes hebben bij de bevalling’ maar de verhalen over ‘losgeslagen vrouwen’ – degenen die zaken aanvechten, bevragen, of gewoon proberen te bevallen buiten bepaalde normen en verwachtingen – suggereren iets anders.”
Ook interessant: De ins en outs van het kolfrecht
Milli schrijft in hoofdstuk 5 over de gebroken keten van wijsheid. Vroeger ging de kennis van bevallen over van vrouw op vrouw, maar dat is nu niet meer zo. Eeuwig zonde!
We denken daarnaast vaak dat het vrouwenlichaam niet geschikt is voor een geboorte, en zijn daarom dan ook vaak bang voor de bevalling. Ze weerlegt de theorie dat het vrouwelijk lichaam niet (meer) geschikt is voor bevallen sinds we op 2 benen zijn gaan lopen.
Hoe bevallingen worden gezien door de maatschappij, wordt in hoofdstuk 6 besproken. Milli vertelt over bevallingsfoto’s die worden verwijderd van social media, en merkt op dat bevallen in hetzelfde hoekje als de menstruatie zit: we zien het als iets functioneels en smerigs.
En hierdoor gaat bevallen snel deel uitmaken van onze angst. We willen niet te ‘echt’ of ‘te luidruchtig of onbeheerst’ zijn. Dus we doen maar alsof we de rust zelve zijn tijdens ons bevalling en doen daarna ook nog eens alsof we op een roze wolk zitten. Want die rauwe echtheid, vindt de maatschappij maar eng.
Ze geeft tips hoe je jezelf na de bevalling kan eren.
De uitgebreide lijst met tips en voorbeelden hiervan vind je in het boek.
Milli schrijft verder over de emoties die je voelt na de bevalling, en over post-partumdepressies. Helaas zijn deze gevoelens nog steeds een taboe.
In het slotstuk van haar boek legt Milli uitgebreid uit waarom bevallingsrechten mensenrechten zijn, en dat je ook klachten kunt indienen. En ze benadrukt nog een keer waar het fout gaat.
Ze eindigt met een brief aan zwangere lezers. Misschien wel het mooiste stukje van het boek. Geen harde feiten en cijfers, maar een lieve, sterke vrouw die zich om ons bekommerd en zich hard maakt voor positieve bevallingservaringen wereldwijd.
Dus, wat vonden we ervan? Het boek is een erg dikke pil. Als je last hebt van zwangerschapsdementie is het misschien niet het juiste boek om te lezen. Het staat vol gegevens, onderzoeken, en lastige woorden.
Misschien had het boek luchtiger geschreven kunnen worden, waardoor het toegankelijker had kunnen zijn.
Toch raden we het aan om te lezen, of het in ieder geval te proberen 😉
Niet alleen omdat het onderwerp gewoon heel interessant én waar is, maar ook omdat het jou misschien wel helpt bij je bevalling: het help je sterker te voelen, zekerder, en misschien besef je nu wel voor het eerst dat je écht rechten hebt en dat je je daarop moet beroepen.
Ben je al bevallen en heb je een traumatische bevalling gehad? Dat kan dit boek helend óf pijnlijk zijn om te lezen. Want je ziet ineens dat het misschien wel anders had gekund. Misschien niet de bevalling en interventies, maar wel de communicatie en de gevoelens eromheen. Tussendoor staan er veel ervaringsverhalen van moeders die op de een of andere manier een nare bevalling hebben gehad. Deze verhalen lezen kan helend werken. Het geeft ook inzicht in waarom het fout is gegaan, en dat je niet de enige bent.
Wij vinden dit boek het perfecte cadeau voor iedereen die op professioneel gebied te maken heeft met zwangere vrouwen, bevallingen en (aanstaande) moeders die:
Milli Hill is initiatiefneemster van The Positive Birth Movement, die ook in Nederland actief is. Het boek is geschreven door Milli Hill en vertaald door Minou op den Velde en is te koop voor € 22,90. Geef het cadeau aan je zus, je vriendin, of aan jezelf!
Iedereen die in de winter een baby krijgt, weet dat er uitdagingen zijn waar andere…
Het werk van een thuisblijfmoeder kan op sommige dagen een ondankbare taak zijn. Je bent…
Alternatieven voor de standaard menstruatieproducten? Ze bestaan! Het is weer de tijd van de maand.…
Op verzoek voeden is iets wat je vaak alleen hoort als het over borstvoeding gaat,…
Het nieuwe jaar is net begonnen en dat betekent een jaar met veel nieuwe, spannende…
Ben je zwanger en wil je ruimte maken? Vergeet de traditionele uitzetlijst en kijk kritisch…