Oh kak… de plas- en poepfase: zo ga je ermee om

Wij lachen ook wel eens om een scheetje. Maar vindt jouw kleuter het superhilarisch? En roept ‘ie de hele dag PLAS EN POEP? Welkom bij de plas- poepfase, ook wel de vieze-woorden-fase genoemd. Dit is het en zo los ga je ermee om.

Van grappig naar aaghhh

De eerste dagen van de plas- en poepfase nog grappig, maar na een paar dagen begint het wel een beetje irritant te worden. Waarom willen kinderen choqueren en plas en poep roepen? En hoe kun je ervoor zorgen dat ze het niet meer doen?

Van peuter tot achtjarige

De vieze-woorden-fase begint meestal rond het derde levensjaar. De eerste uitlatingen zijn onschuldig. Alles is poep, en daar wordt dan heel hard om gelachen.

Maar de plas- en poepfase kent veel verschillende vormen. Sommige kinderen houden het bij poep en plas, anderen gaan verder en roepen bijvoorbeeld geslachtsdelen. Het is vaak afhankelijk van de omgeving – zijn er oudere broertjes of zusjes? –, de leeftijd, en woordenschat van het kind.

Een kind van zes zal meer choquerende woorden kennen, dan een kind van drie. De plas-en poepfase kan duren tot het kind ongeveer acht jaar is.

Poep-en plas fase reden 1: Begin van de zindelijkheid

De aandacht voor poep en plas begint meestal als kinderen ruim twee, of bijna drie zijn. Logisch, want dit is vaak de periode dat kinderen zindelijk worden. Er gaat in die periode veel aandacht uit naar het fenomeen poepen en plassen.

Kinderen zien hun eigen drolletjes voor het eerst, worden gestimuleerd om te poepen en plassen, en krijgen soms zelfs een applaus of een cadeau als ze het netjes op het toilet doen.

Dat is meteen wanneer kinderen leren dat poep, plas en alles wat er tussen de benen gebeurt, iets spannends is. Want hoe open minded je ook bent, kinderen hebben door dat die zones ‘anders’ zijn dan andere lichaamsdelen.

Poep-en plas fase reden 2: Het opzoeken van grenzen

De poep- en plasfase gaat vooral over het opzoeken van grenzen. Hoe ver kun je gaan met gekke woorden zeggen? Hoe reageren papa en mama, of opa en oma? En wat doet mama als ik het tegen de kassière zeg?

Het is een redelijk onschuldige manier om om te leren gaan met grenzen. Want hoewel een kind misschien even op z’n kop krijgt, is het zelden een reden om echt boos te worden. Dit is dus een veilige manier om te testen hoever ze kunnen gaan, zonder dat er grote consequenties aan verbonden zijn.

Hoe ga je met deze fase om?

In de meeste gevallen is het roepen van vieze woorden redelijk onschuldig. Toch kan het in een aantal gevallen storend zijn.

Bedenk van tevoren in welke situaties je het wel toestaat, en in welke gevallen je het liever niet hebt. Overleg het ook met je omgeving. Wat vindt je partner bijvoorbeeld van deze fase? Zorg ervoor dat je op één lijn zit, en wees consequent in hoe je ermee omgaat.

Als je de poep-en plasfase erg irritant vindt:

Vind je deze fase vervelend? Probeer deze twee oplossingen:

1. Leer het gedrag af door het geroep te beperken door je kind vrij spel te geven. Als je de poep- en plaswoorden zat bent, pak dan je kookwekker. Zet de wekker op vijf minuten en laat je kind non-stop vieze woorden zeggen. Help eventueel zelf ook mee en bedenk de meest vieze combinaties. Na een hoop geroep en gegiechel, is het waarschijnlijk wel klaar voor de dag.
2. Probeer poep, plas en alles daar omheen zo veel mogelijk te normaliseren. Praat erover, en lees er samen boeken over om te laten zien het een heel normaal onderwerp is. Dit zal helpen de druk van de ketel te halen en het minder interessant te maken. Leestips:

Toegegeven, het is een lange fase. Maar geloof ons, er komt een dag dat je kind niet meer keihard POEP zal roepen op straat!